Vooruit dan, een korte deze keer :)

Begin deze week hebben we 3 dagen doorgebracht in Hollókó (Hol-loo-keu) :) Een pittoresk dorpje (aarle-rixtel wint het ervan) geschilderd tegen het mooie berglandschap van noord Hongarije, een kleine eeuw terug in de tijd. Vanaf Budapest 2 uur met de bus naar Szécsény, overstappen en nog 20 minuten slingerend zuidwaarts. Szécsény ligt bij de grens met Slowakije en mijn arme telefoon wist niet meer waar ie nou was. Sms… sms…. Nog een sms… en nog een…….En ik maar denken dat ik vrienden had :S
Het openbaar vervoer in Hongarije op zich is een heel avontuur. De richting van de bus wordt niet bepaald door de aangegeven bestemming, maar door het gezicht van de chauffeur. Als je dan zeker weet de goede chauffeur te pakken te hebben, ga je netjes in de rij staan en één voor één naar binnen. Vervolgens heeft de chauffeur een kastje uit het jaar nul, wat van die leuke geluidjes maakt, waar je kaartje uit komt!! :D De vertrektijd van de bus???? Wanneer de chauffeur denkt dat iedereen er is. Het werkt, je komt waar je zijn moet, maar altijd checken!!!!!
In Hollók staat een huis (hahaha) wat Egyesek gebruikt om trainingen te geven en andere projecten uit te voeren, b.v. met lokale zigeuner kinderen etc. Van oorsprong is het een hotel / restaurant Hongaarse stijl met een mooi aangezicht. Plek voor zo’n 40 man denk ik. De weg (of kiezel/grind/zandpad) leidt naar en eindigt bij het huis, dus je kunt er nooit voorbij lopen :D Het uitzicht is prachtig, zeker als de zon de andere kant van de vallei beschijnt. In het voorjaar en de zomer is het een mooie plek om te zijn vanwege de omgeving, maar wat betreft sight-seeing… met anderhalf uur heb je echt je best gedaan maar toch alles gezien!!
De reden waarom we daar zijn geweest is ten eerste om dan eindelijk Hollók en het huis eens te zien, maar vooral om een verplaatsbare dansvloer te bouwen voor trainingen enzo. Het huis is geen eigendom van Egyesek, maar wordt dus veel door hun gebruikt. Egyesek heeft afspraken met andere organisaties die het dan regelmatig (gaan) gebruiken om het plaatje financieel in te kleuren en één van die organisaties heeft hout geleverd voor een dansvloer die wij dus nu gemaakt hebben. Het was een leuke klus, beetje zagen, boren, schroeven en ik heb samen met Vaida gekookt. Het waren dus 3 leuke dagen, met als enige aanmerking… WAT EEN KOU!!!!!! Een groot huis, wat nu niet gebruikt en dus ook niet verwarm wordt. Het mooiste eraan is dat er wel verwarmingen hangen in alle kamers, maar de aanvoer van de warmte is door middel van hout…. Ja hout…. In een kachel te gooien die in het stookhok staat, elk uur checken en dan maar hopen dat het warmer wordt. Nou, met de huidige isolatie, het amateuristisch aangelegde systeem wat wacht op reparatie, de grootte van het huis en de relatief kleine kachel die 8-10 flinke blokken hout per keer lust noemen we dit dus een UITDAGING!!!!! En ’s nachts….?? Ja als je het koud hebt is er altijd de optie om uit je bed te kruipen, door de nog koudere hal naar beneden te gaan, dan naar buiten, het hok in en nieuw voer aan de kachel geven. Een paar uur later is het dan misschien een halve graad warmer. Hmmmmmmm…. Oh en dan moet je ook de verleiding zien te weerstaan om jezelf op de grond in het stookhok op te rollen, want daar is het natuurlijk wel warm! :) Nooit gedacht dat ik ooit nog eens op die manier zou bijdragen om het binnen warm te krijgen. BRILLIANT!!!! (Godzijdank hadden we 2 kleine elektrische kacheltjes die we bevriend hebben en uitgenodigd op onze slaapkamers :)) Weltrusten!!!